در این گزارش که تحلیلی سالانه برای آینده انرژی است از تجارت به‌دست آمده از 80 بازار جهانی و متخصصان تکنولوژی از 12 کشور استفاده شده تا عوامل اقتصادی شکل‌دهنده بخش انرژی‌های نوین تا سال 2040 مورد ارزیابی قرار گیرند.
در واقع در این گزارش سعی شده تا روند تغییرات مهم انرژی‌های تجدیدپذیر و سوخت‌های سنتی شناسایی شوند، تغییراتی که آینده بخش انرژی را شکل می‌دهند و شناسایی آنها به شناخت فرصت‌ها و مخاطرات پیش‌روی این بخش می‌انجامد. به گزارش این نهاد تا چند سال آینده در بسیاری از کشورها انرژی‌های تجدیدپذیر ارزان‌تر خواهند شد. به‌علاوه منابع انرژی تجدیدپذیر حدود سه‌چهارم از سرمایه‌گذاری 2/ 10 هزار میلیارد دلاری در تکنولوژی‌های جدید تولید برق را جذب خواهند کرد. به گزارش دنیای اقتصاد، دلیل اصلی چنین تغییراتی به‌خاطر کاهش چشمگیر در هزینه‌‌های انرژی خورشیدی و بادی و همچنین نقش پررنگ باتری‌ها و سایر تکنولوژی‌های جدید است. به گزارش این نهاد، انرژی‌های خورشیدی تا حدی ارزان می‌شوند که دیگر در نیروگاه‌های تولید برق از سوخت‌های زغال‌سنگی یا حتی گاز طبیعی استفاده نخواهد شد. در اینجا با استناد به گزارش «بلومبرگ»، آینده انرژی‌های نوین و نقش آنها در نیروگاه‌های برق را بررسی شده است.
به گزارش «بلومبرگ»، تا سال 2040 تقاضای جهانی برق 58% افزایش خواهد یافت، افزایشی که مستقل از رشد اقتصادی جهان خواهد بود چراکه مصرف برق به ازای هر واحد تولید ناخالص داخلی جهان تا این سال حدود 27 % کاهش خواهد یافت. انتظار می‌رود تا سال 2040 سطح سرمایه‌گذاری جهانی در نیروگاه‌های جدید تولید برق به 2/ 10 هزار میلیارد (تریلیون) دلار برسد که 72 % یا 4/ 7 هزار میلیارد از آن به منابع انرژی‌های تجدیدپذیر اختصاص دارد. در میان انرژی‌های تجدیدپذیر سرمایه‌گذاری در انرژی باد سریع‌تر از انرژی خورشیدی رشد خواهد کرد. در حال حاضر سهم انرژی خورشیدی و بادی در ظرفیت‌های محقق و تولید برق جهانی به ترتیب 12 و 5 % است. این در حالی است که انتظار می‌رود تا سال 2040 این سهم در این دو بخش به ترتیب به 48 و 34 % برسد.
در واقع تا این سال، ظرفیت محقق انرژی خورشیدی 14 برابر و ظرفیت محقق انرژی بادی 4 برابر خواهد شد. در حال حاضر در نیروگاه‌های تولید برق آلمان و آمریکا انرژی خورشیدی قابلیت رقابت با سوخت‌های فسیلی را دارد، جریانی که پیش‌بینی می‌شود تا سال 2021 در بسیاری از بازارهای درحال توسعه همچون چین و هند نیز اتفاق بیفتد. از آنجایی که باتری‌ها و سایر منابع جدید، دسترسی و ذخیره منابع تجدیدپذیر را تسهیل خواهند کرد، انتظار می‌رود تا سال 2040 نفوذ انرژی‌های تجدیدپذیر در آلمان به 74%، در آمریکا به 38 %، در چین به 55 % و در هند به 49% برسد.
بر اساس گزارش «چشم‌انداز انرژی‌های نوین 2017»، تا سال 2040 هزینه تولید برق توسط سلول‌های خورشیدی 66 % کاهش خواهد یافت. همچنین تا این سال هزینه تولید برق از توربین‌های بادی که در خشکی نصب شده‌اند 47 % کاهش می‌یابد که بخش عمده آن به‌دلیل کارآیی بیشتر توربین‌ها، کاهش مقاومت در مقابل جریان باد و بهبود شرایط نگهداری است.
این درحالی است که هزینه تولید برق توسط توربین‌های بادی مستقر در منابع آبی سریع‌تر خواهد بود (71 %) از دیگر نکات جالب‌توجه، فراگیر شدن مصرف خانگی انرژی‌های نوین است. بر این اساس تا سال 2040 سلول‌های خورشیدی نصب‌شده بر سقف خانه‌ها جوابگوی تولید برق 24 درصدی در استرالیا، 20 درصدی در برزیل، 15 درصدی در آلمان و 12 درصدی در ژاپن هستند. به گزارش این نهاد، تا سال 2040 چین و هند در مجموع فرصت سرمایه‌گذاری 4هزار میلیارد دلاری را در انرژی‌های نوین خواهند داشت. همچنین در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا ظرفیت‌های منصوبه بخش انرژی از ساختار 93 درصدی سوخت‌های فسیلی به ساختار 53 درصدی سوخت‌های بدون انتشار کربن تغییر خواهد کرد. در این منطقه انتظار می‌رود وابستگی به نفت کاهش و استفاده از گاز طبیعی افزایش یابد. بر این اساس پیش‌بینی می‌شود تا سال 2040 سوخت نیمی از نیروگاه‌های تولید برق در این منطقه، گاز طبیعی باشد.